De tijd vliegt!

Voordat we vannacht naar Nederland vertrekken willen we jullie onze avonturen van de afgelopen maand natuurlijk niet onthouden!

Op dinsdag 23 november heeft Gwenda een “lepra-kamp” bezocht ergens buiten de stad. Het begon allemaal met de EHBO-tas die Maarten van Defensie heeft meegekregen. Daar zitten zo ontzettend veel (onnodige) spullen in en dus hebben we uitgezocht wat we redelijkerwijs nodig zouden kunnen hebben. Tijdens zijn werk is er namelijk een uitgebreide tas beschikbaar en daarnaast is de civiele zorg in privé klinieken hier minstens zo goed als in Nederland. Wat over bleef was een hele tas met medische spullen en ook een collega van Maarten vond het zonde dat al deze spullen bij terugkeer in Nederland in de container zouden verdwijnen. Via de ambassade hebben we gekeken wat we er mee konden doen en toen kwamen we uit bij zuster Bridget en het leprakamp. Zuster Bridget (een non en verpleegkundige) doet hier al meer dan 60 jaar vrijwilligerswerk! Zij werk in het Franse ziekenhuis hier (ondanks haar leeftijd van 80+) en ondersteunt daarnaast 400 mensen die op één of andere manier zorg nodig hebben. Alle specialistische spullen zoals infuuszakken en naalden hebben we aan haar gegeven en alle verbanden, talkpoeder, tape, handschoenen, gaasjes etc. hebben we naar het leprakamp gebracht. De mensen die daar wonen zijn niet meer besmettelijk maar hebben wel allemaal een handicap. Ze missen vingers, voeten, onderbenen of zijn blind. Daarnaast zijn ze erg arm. Het is nu eigenlijk een sloppenwijk waar dus mensen met een handicap wonen, alleen, of met hun familie. Het was weer even goed om te zien dat niet iedereen het zo goed heeft als wij!!

Twee dagen later vertrokken we voor een korte vakantie naar Jordanië. De eerste dag hebben we lang in de auto gezeten maar rond 15.00 uur waren we in Wadi Rum. Het is een mooi woestijn natuurgebied waar van oorsprong nomaden leven. We hebben daar onze (Afrikaanse) minitent op een mooie plek neergezet en hebben genoten van de zonsondergang. Daarna hebben we op ons gasbrandertje pasta opgewarmd (van twee weken daarvoor uit de vriezer)! Omdat er geen restlicht is kun je de Melkweg zien en die avond was er een enorme komeet die de hele hemel deed oplichten. Er was niemand anders te zien of te horen dus dat was echt heel gaaf!
De volgende ochtend hebben we met de UN jeep door het natuurgebied gereden en daarna zijn we richting 1 van de 7 wereldwonderen, Petra vertrokken. In de middag hebben we nog een kasteel bezocht en daarna overnacht in Wadi Musa, het toeristendorp wat tegen Petra aan is gegroeid. De volgende ochtend vroeg zijn we door de kloof richting het Theater gelopen, het gebouw uit Petra dat op alle foldertjes staat. Heel bizar om te zien wat mensen daar ongeveer 2000 jaar geleden hebben gemaakt. Allemaal gebouwen uitgehakt in de rotswanden waarvan sommige echt een enorme omvang hebben. We hebben er de hele dag rondgelopen, want naast het feit dat de gebouwen prachtig zijn is het ook een hele mooie omgeving. Aan het einde van die middag zijn we weer in de auto gesprongen richting Damascus. Toen het donker was zijn we gestopt in Karak om te overnachten en de volgende ochtend, na een bezoek aan het kasteel daar, hebben we onze weg richting Damascus vervolgd. We hebben de terugweg, in tegenstelling tot de heenweg, niet de saaie desert highway genomen maar een mooie route door de bergen en langs valleien. Alleen het terug rijden was al de moeite waard maar ja, wel anderhalve dag in de auto!

Terug in Damascus hebben we maandagnacht Stephanie opgehaald. De eerste dag hebben we rondgelopen in de stad en behoorlijk wat kilometers gemaakt. Het blijft leuk om hier rond te lopen. Er is zo veel te zien en er is zo veel leven op straat dat het nooit saai is, ook al loop je dezelfde straat voor de 10e keer! Natuurlijk zijn we in de moskee geweest en we waren er ook toen er werd gebeden en verder hebben we door souk gewandeld.

Op 1 december zijn we naar Palmyra vertrokken, de meest bezochte bezienswaardigheid van Syrië, een oude stad gelegen in een oase. De eerste gebouwen daar stammen al vanaf het tweede millennium vóór christus, oftewel vet oud! De meeste gebouwen zijn nu natuurlijk ruines maar enkele daarvan hebben ze mooi gerestaureerd. Daarnaast staan er om de oude stad heen allemaal graftombes en is er een kruisvaarders kasteel. Het mooie was dat we het grootste gedeelte van de dag niemand anders hebben gezien op deze “populairste” bezienswaardigheid. ’s Avonds zijn we met Mohammed naar een bedoeïenen tent gegaan in de woestijn en hebben we lekker ge-BBQ-d. Er werd een kampvuur gemaakt, de spiesen met vlees, tomaten en ui, werden erboven gehangen en we hebben heerlijk gegeten onder de sterren. Na het eten hebben we in de nomadentent van kamelenhaar bij de kachel al zingend bedoeïenen thee (met heel veel suiker) en een biertje gedronken waarna we weer werden teruggebracht naar ons hotel.
De volgende ochtend zijn we naar Sergilla vertrokken, 1 van de oude Romeinse steden uit de 4e-6e eeuw die om onduidelijk reden verlaten zijn. Nu liggen de ruines van deze steden tussen de akkers van de boeren en de ‘moderne’ dorpen. Enkele steden zijn deels gerestaureerd, anderen zijn ongerept en toeristvrij. Gwenda was enorm blij dat ze een oor van een 1500 jaar oud kannetje had gevonden, maar Maarten en Steef konden deze archeologische blijdschap niet delen!!! Ouwe meuk!
Via een mooie route zijn we naar Hama gereden, jammer dat het al donker werd en we van het laatste stuk route dus niet meer zo veel hebben kunnen zien. Tja, als je zo veel mogelijk wil doen in drie dagen moet je een beetje proppen! In Hama hebben we de waterraderen by night bekeken (net als met Ruud en Marian) en de volgende dag hebben we de verjaardag van Gwenda gevierd. Het begon met een feestelijk ontbijt met een versierde stoel in het hotel en daarna bijna iedere plaspauze terug naar Damascus een kadootje. Aangekomen in Damascus hebben we wat feestelijke ranja opgehaald (met Bacardi) en zijn we naar Mount Kasoum gegaan om te genieten van het uitzicht over de stad. Gwenda kreeg het mooiste kado van de eeuw; een spatwaterdichte camera met een speciale onderwater behuizing om mee te duiken. Hopelijk kunnen we hem snel uitproberen!
De laatste dag van Steef’s bezoek moest Maarten weer aan het werk en hebben Gwenda en Stephanie weer een dagje Damascus gedaan. We hebben door de smalle straatjes gelopen, een broodje falafel gescoord, zijn naar de hammam geweest en hebben weer heel wat kilometers gemaakt. De laatste avond hebben we in stijl afgerond met een onbeperkt sushi diner in het meest prestigieuze hotel van de stad!

Op 9 december waren we uitgenodigd op de ambassade om onze gevechtsinsignes in ontvangst te nemen. Deze waren vanuit Nederland naar de ambassade gestuurd omdat we anders nog bijna een jaar langer moesten wachten. De militair attaché had het erg leuk opgezet en tijdens de informele bijeenkomst hebben we beiden het insigne mogen ontvangen. Daarna was er champagne (om 10.30!) en een gezellige receptie dus de rest van de ochtend zijn we op de ambassade gebleven. Maarten was de hele dag vrij dus in de middag hebben we lekker gewinkeld!

Ten slotte moeten we natuurlijk afgelopen weekend vermelden. Er is wel 10cm sneeuw gevallen! Liepen we met Stephanie overdag nog in een T-shirt, anderhalve week later ligt er een enorm pak sneeuw. De stad lag er erg mooi bij maar meteen was het hele leven ontwricht. Enorme vertragingen en files, iedereen had een goed excuus om niet te gaan werken, alle winkels waren gesloten en collega’s van Maarten op de Golan waren zelfs ingesneeuwd in een meter sneeuw! Na twee dagen was de sneeuw echter weer verdwenen en gister en eergister heeft Gwenda weer lekker op een terrasje in de zon gezeten (Wel met lange mouwen overigens!).

Maarten is afgelopen dinsdag weer naar de Golan vertrokken en komt zo thuis omdat we vannacht naar Nederland gaan. We hebben heel veel zin om iedereen weer even te zien en hebben met de sneeuwstorm hier al vast een beetje kunnen proeven aan het Nederlandse weer! Hopelijk is Schiphol weer geopend morgen ochtend..........

Tot snel,

Gwenda en Maarten

Ps. We zijn in NL weer op onze gewone Nederlandse nummers te bereiken