Aangekomen in Israel

Shalom!

Na drie heerlijke dagen in Bolsena hebben we ons op 26 augustus gemeld bij de bemanning van de SPES. Een enorm vrachtschip van 178 meter lang, 10 verdiepingen hoog en met een capaciteit van 5400 auto’s! Het plan was om via Piraeus (Athene), Alexandrie (Egypte) en Ashdod (Israel) op 2 of 3 september in Haifa in Israel aan te komen. Nadat we in Italie de haven uit waren werd het plan echter veranderd: we zouden Alexandrie overslaan. Voor ons prima, want dat betekende minimaal 1 dag minder op de boot. De dag daarna werd ons medegedeeld dat de boot niet naar Haifa zou gaan en we dus in Ashdod aan wal moesten. We hadden gehoord dat de douane in Ashdod niet echt gemakkelijk was (daarom ging iedereen via Haifa) maar we hadden geen keus dus we zouden wel zien. Verder hebben we ons op de boot wel vermaakt. Het was lekker rustig want we waren de enige gasten, de bemanning zagen we alleen tijdens het eten en er was helemaal niets te doen behalve op het dek in de zon zitten met een boek. Om toch een beetje in beweging te blijven hadden we een springtouw meegenomen met als gevolg dat we na vier dagen behoorlijk zere kuiten hadden!!

Eerst mochten we op 29 augustus van boord om Athene te bezichtigen. Erg fijn om even aan wal te zijn en leuk om de Acropolis te bekijken. Toen we met de metro ‘s avonds weer in de haven kwamen bleek deze enorm te zijn. Uiteindelijk was het een dik uur, dus ongeveer 6km lopen terug naar ons schip!!!

Op 1 september mochten we onze auto van het schip rijden op weg naar het eerste douanekantoortje. We waren de avond ervoor toen we in Ashdod aankwamen allbei al kort verhoord door de Israelische customs, dus nu ging het hele circus beginnen. Nadat we 6 kantoortjes hadden bezocht, 18 stempels hadden bemachtigd, 165 US dollar hadden betaald, 10 keer ons paspoort minitieus was geinspecteerd, 1 hond onze auto had besnuffeld, 3x de auto en onze bezittingen waren bekeken, verschillende tassen door de scan waren geweest, we drie keer door de metaaldetector waren gelopen en tientallen mensen ons dezelfde vragen hadden gesteld waren we 4 uur later in Israel!!

Op weg naar Jerusalem op zoek naar een camping kregen we eindelijk op de bestemming aangekomen te horen dat de betreffende camping al minimal 15 jaar gesloten was!! Gelukkig bood iemand aan om bij hem en zijn gezin in een studio te logeren. Het was een soort van kinderboerderij/schrootbedrijf/verzamelaar/logeeradres. Heel erg leuk in ieder geval om bij hen te logeren.

De volgende dag de militaire spullen afgegeven in Jerusalem bij een college en toen naar de Dode zee. Compleet oververhit kwamen we daar aan (want 40 graden hier) maar de dode zee bleek alles behalve verfrissend met een temp van ruim 30 graden. Wel heel gaaf omdat je echt blijft drijven. Na de eerste nacht camperen, waarbij we hooguit 1 uur aaneengesloten geslapen hebben, toch maar besloten om op de volgende bestemming een slaapplaats met airco te zoeken. Onderweg van de Dode zee naar Eilat aan de Rode zee nog wat cultuur opgesnoven in Masada, een oude vesting boven op een tafelberg met een rijke historie.

Nu zijn we al een paar dagen in Eilat waar we genieten van zon, zee en lekker eten. Vandaag twee mooie duiken gemaakt en morgen richting de mediterane kust…..

Het is bizar om te zien hoe de Joden en Palestijnen in dit gebied “samenleven”. Overal zijn checkpoints te vinden, politie en leger zijn ruim vertegenwoordigd. In Israelisch gebied zie je geen enkele Palestijnse auto rijden omdat deze niet door de Israelische checkpoints komen en er is geen Jood die met zijn auto Palestijns gebied in durft…… Het is heel vreemd om de ene avond in een restaurant in Jericho te moeten wachten met eten omdat het ramadam is terwijl de volgende dag jonge meiden met kleine bikini’s in strandstoelen hangen bij hippe muziek in Eilat.
Wij krijgen in ieder geval veel bekijks met onze vette bak met vreemd kenteken en worden regelmatig staande gehouden voor een nieuwsgierig praatje!!

Tot in Syrie???

Maarten en Gwenda