Thuis!

Het avontuur is over……

Gemengde gevoelens om weer thuis te zijn. Enerzijds het besef dat dit fantastische avontuur na 20 maanden nu echt voorbij is, anderzijds zijn we weer happily verenigd met familie en vrienden en is het leven in NL zo slecht nog niet (op de files en het weer na dan)!

Maar, ik ben jullie nog een verslagje schuldig van een waanzinnige roadtrip Syrië -Nederland. Nadat Gwenda naar huis is gevlogen heb ik nog de laatste maand in Syrië benut om alles af te ronden, de laatste spullen in te pakken, uit te checken, de nieuwe Nederlanders wegwijs te maken, 2x een afscheid te krijgen en uiteraard ook nog even lekker van de zon bij het zwembad te genieten!

Na afscheid te hebben genomen van Damascus, ons huis en ons VN-luizenleventje reden Maarten A(lderden) / Aldi en ik in de vroege ochtend van 22 september weg naar de Turkse grens. In Aleppo (in het noorden van Syrië ) werden we pas voor de eerste keer gestopt bij een checkpoint. Het werd nog even spannend toen de medewerker van de Syrische inlichtingendienst de GPS zag liggen in het dashboardkastje (GPS is verboden in Syrië ). Gelukkig konden we hem wijs maken dat het een camera was! De grens volgde al snel en ik was toch wel opgelucht toen we de grens met Turkije passeerden……..

Na maanden geen regenbui gezien te hebben werden we in Turkije al na een uurtje verwelkomd met een flinke plas hemelwater. Ik had me de overgang naar Nederland toch niet zo abrupt voorgesteld….. Opvallend hoe veel verder Turkije ontwikkeld is dan Syrië terwijl ze toch buurlanden zijn. De eerste stop was Cappadoccia, een heel bijzonder landschap met veel bergen en rotswoningen. Na een nachtje in een grothotel zijn we een dagje gaan hiken over een spannende (zelf gecreëerde) route wat ons een goed beeld gaf van de omgeving. Na Cappadoccia zijn we verder gereden naar Ankara (het hotel vinden was een drama maar de local op schoot bij Maarten A bood uitkomst!) en na een nacht daar, door naar de zuidkust van de Zwarte Zee. Schitterende omgeving en hele mooie routes langs de kust.

De laatste stop in Turkije was Istanboel. Hier hadden we afgesproken met mijn ouders. Anderhalve dag hebben we fijn bijgekletst, gesightsee’d, bootje gevaren op de Bosporus, etc. Hierna is mijn vader (Ruud) bij ons in de auto gesprongen en hebben we koers gezet naar Griekenland.

Na een hele makkelijke grensovergang (ik werd er gewoon achterdochtig van na al die moeilijke grensovergangen in het Midden-Oosten gewend te zijn)was onze eerste stop in Thessaloniki. Een leuke studentenstad! Een dagje zeilboot stond op ons wensenlijstje, dus dat hebben we vanaf het eiland Skiathos gedaan waar we inmiddels waren. Heerlijk ontspannen op het water en een bezoekje gebracht aan het strand op het eiland Skopolos waar de film ‘Mama Mia’ is opgenomen. De volgende Highlight was Athene. Mooie stad (net zo mooi als op de heenweg naar Syrië trouwens…..), helaas stond wederom de Acropolis in de steigers! Door naar de camping in Delfi waar we wederom geconfronteerd werden met stakende ambtenaren en dus voor een dichte deur stonden van de historische site. Gelukkig maakte het uitzicht veel goed! Laatste stop in Griekenland op weg naar Albanië was Meteora. Een waanzinnige combinatie van ontzettende puisten van bergen waar op bijna elke kleine platte top precies een klooster gebouwd is.

Albanië kan ik kort over zijn: 100 jaar terug in de tijd vergeleken met Griekenland, kuilen in het wegdek waar je parkeersensoren van gaan piepen, boos kijkende Slavische mensen en overal oude Mercedessen! Wel nog een mooie felblauwe rivier bekeken waar het water uit de bodem kwam gespoten.

Montenegro was in tegenstelling tot Albanië echt heel leuk en mooi! Duidelijk te zien dat dit een EU-land is. Mooie wegen, alles georganiseerd, veel toerisme en de Euro! Echt een leuk land om een week vakantie te besteden. Hier hebben we weer een heel stuk van die schitterende Adriatische kustroute gereden met talloze bochten! Ook zie je langs de kust veel mooie ommuurde oude steden aan het water. In Montenegro zijn we eveneens bij een klooster geweest. Dit klooster is behalve de voorkant, helemaal uitgehakt in de bergen. Karadzic heeft zich hier nog verborgen gehouden voordat hij opgepakt werd.

Volgende land: Bosnië! De verrassing van de reis vond ik. Niks geen grauw land, maar een heel groen land met leuke mensen en een prima infrastructuur. Eerste halte Sarajevo, hier zie je nog veel kapot geschoten en beschadigde gebouwen. Indrukwekkend. Daarna een bezoek gebracht aan de Sebrenica enclave. Op de begraafplaats geweest waar meer dan 8000 geëxecuteerde mensen zijn begraven. Het laatste land voor Maarten A was Servië. In stijl hebben we afscheid genomen door naar een club te gaan die veel gelijkenis vertoonde met de Playboy-mansion van Hugh Heffner qua vrouwen betreft! Belgrado vertoont veel gelijkenissen met Wenen en dat is een behoorlijk compliment.

Ruud en ik hebben de laatste week ingezet. Terug naar Bosnië maar nu naar het Noorden. Daar afgesproken met een vriend en oud-collega van Michiel Thijs. Een poging gedaan om bij de Nederlandse militairen op bezoek te gaan in Bosnië draaide op een verbale ruzie uit met een irritante Luitenant-kolonel! De volgende dag hebben we dit gevoel gelukkig kunnen compenseren met een leuk bezoek aan de Nederlandse militairen op een andere locatie. Daarna door naar de watervallen van Jayjce en de oude historische brug van Mostar.

Aangezien de temperaturen zozo waren in Bosnië en Servië was het tijd om weer terug te gaan naar de Adriatische kust van Kroatië. Dubrovnik, de parel van de Balkan! SCHITTERENDE stad. Echt hele mooie setting met oude gebouwen, de zee en de bergen. De volgende bestemming was Split. Hier hebben we een lekker strandhotel genomen en nog even wat vitamine zon getankt. Toen waren er nog 3 dagen over tot thuiskomst. Langzaam aan hebben we dan ook de terugweg ingezet en hebben we de kustroute gelaten voor wat ie is (die gaan we nog een keer op de motor doen!). Via de mooie Plitvitce meren en watervallen naar Slovenië. Volgende dag een bezoekje aan wenen gedaan, wederom schitterend, en toen gas gegeven naar huis. De roadtrip zit erop, het hele avontuur zit erop!

Eindstand van de roadtrip:
9000 km, 12 landen, 15 grensovergangen, 5 hostels, 1 camping, 19 hotels, exact 1 maand, 3 autowasbeurten, 2 voorbanden en slechts 1 keer aangehouden door de politie (ideaal die VN-kentekenplaten).

Dank jullie wel voor alle opmerkingen die jullie geplaatst hebben in de afgelopen 20 maanden. Hopelijk was het leuk om onze avonturen te volgen, vanaf nu kunnen we het gelukkig weer face-to-face bespreken.

Maarten&Gwenda